خاک منبع اصلی مهمترین مواد مغذی مورد نیاز گیاهان برای رشد است. سه ماده مغذی اصلی عبارتند از نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K). آنها با هم سه گانه معروف به NPK را تشکیل می دهند. سایر مواد مغذی مهم کلسیم، منیزیم و گوگرد هستند. گیاهان همچنین به مقادیر کمی آهن، منگنز، روی، مس، بور و مولیبدن نیاز دارند که به عنوان عناصر کمیاب شناخته می‌شوند، زیرا تنها ردپایی برای گیاه مورد نیاز است. نقش این مواد مغذی در رشد گیاه پیچیده است و این سند تنها یک طرح کلی ارائه می دهد.
مهمترین مواد مغذی مورد نیاز گیاهان
نیتروژن (N)
نیتروژن یک عنصر کلیدی در رشد گیاه است. در تمام سلول های گیاهی، در پروتئین ها و هورمون های گیاهی و در کلروفیل یافت می شود.
نیتروژن اتمسفر منبع نیتروژن خاک است. برخی از گیاهان مانند حبوبات نیتروژن جو را در ریشه خود تثبیت می کنند. در غیر این صورت کارخانه های تولید کود از نیتروژن هوا برای تولید سولفات آمونیوم، نیترات آمونیوم و اوره استفاده می کنند. هنگامی که نیتروژن به خاک اعمال می شود، به شکل معدنی، نیترات، تبدیل می شود تا گیاهان بتوانند آن را جذب کنند.
خاک‌هایی که دارای مواد آلی زیاد هستند مانند خاکهای شکلاتی عموماً نسبت به خاکهای پادزولی نیتروژن بیشتری دارند. نیترات به راحتی توسط باران شدید از خاک خارج می شود و در نتیجه خاک اسیدی می شود. شما باید نیتروژن را در مقادیر کم اغلب به کار ببرید تا گیاهان از تمام آن استفاده کنند یا به شکل ارگانیک مانند کود کمپوست شده، به طوری که شسته شدن آن کاهش یابد.
فسفر (P)
فسفر به انتقال انرژی از نور خورشید به گیاهان کمک می کند، رشد اولیه ریشه و گیاه را تحریک می کند و بلوغ را تسریع می کند.
تعداد بسیار کمی از خاک های استرالیا دارای فسفر کافی برای تولید محصولات کشاورزی و مراتع پایدار هستند و ساحل شمالی نیز از این قاعده مستثنی نیست. رایج ترین منبع فسفر در ساحل شمالی سوپر فسفات است که از سنگ فسفات و اسید سولفوریک ساخته می شود. همه کودها حاوی فسفر هستند. کود حیوانی که با غلات تغذیه می شود منبع غنی است.
پتاسیم (K)
پتاسیم بنیه و مقاومت گیاهان را در برابر بیماری ها افزایش می دهد، به شکل گیری و حرکت نشاسته، قند و روغن در گیاهان کمک می کند و می تواند کیفیت میوه را بهبود بخشد.
پتاسیم در بسیاری از خاک های شنی تر ساحل شمالی کم یا کمبود دارد. همچنین، حذف پتاسیم سنگین می تواند در خاک هایی که برای چرای شدید و محصولات باغی فشرده (مانند موز و سیب کاستارد) استفاده می شوند، رخ دهد.
موریات پتاس و سولفات پتاس رایج ترین منابع پتاسیم هستند.
کلسیم (Ca)
کلسیم برای سلامت ریشه، رشد ریشه ها و موهای جدید ریشه و رشد برگ ها ضروری است. به طور کلی در خاک های اسیدی ساحل شمالی کمبود دارد. آهک، گچ، دولومیت و سوپر فسفات (مخلوطی از فسفات کلسیم و سولفات کلسیم) همگی تامین کننده کلسیم هستند. آهک ارزان ترین و مناسب ترین گزینه برای ساحل شمالی است. دولومیت برای کمبود منیزیم و کلسیم مفید است، اما در صورت استفاده طولانی مدت نسبت کلسیم به منیزیم را نامتعادل می کند. سوپر فسفات در جاهایی که به کلسیم و فسفر نیاز است مفید است.
منیزیم (Mg)
منیزیم جزء کلیدی کلروفیل، ماده رنگ آمیزی سبز گیاهان است و برای فتوسنتز (تبدیل انرژی خورشید به غذا برای گیاه) حیاتی است. کمبودها عمدتاً در خاکهای شنی اسیدی در مناطق پر بارندگی رخ می دهد، به ویژه اگر برای باغبانی فشرده یا لبنیات استفاده شود. کاربردهای سنگین پتاسیم در کودها نیز می تواند باعث کمبود منیزیم شود، بنابراین پرورش دهندگان موز باید مراقب سطح منیزیم باشند، زیرا موز مصرف کننده بزرگ پتاسیم است.
کمبود منیزیم را می توان با دولومیت (یک کربنات منیزیم و کلسیم مخلوط)، منیزیت (اکسید منیزیم) یا نمک های اپسوم (سولفات منیزیم) برطرف کرد.
گوگرد (S)
گوگرد جزء اسیدهای آمینه پروتئین های گیاهی است و در فرآیندهای تولید انرژی در گیاهان نقش دارد. مسئول بسیاری از ترکیبات طعم و بو در گیاهان مانند عطر پیاز و کلم است.
کمبود گوگرد در خاک های پر از مواد آلی مشکلی ندارد، اما به راحتی شسته می شود. در ساحل شمالی، اسپری دریایی منبع اصلی گوگرد اتمسفر است. سوپر فسفات، گچ، گوگرد عنصری و سولفات آمونیاک منابع اصلی کود هستند.
عناصر کمیاب مواد مغذی مورد نیاز گیاهان
آهن (Fe): آهن جزء بسیاری از ترکیبات تنظیم کننده و ترویج رشد است و به راحتی در خاک های اسیدی ساحل شمالی در دسترس است.
منگنز (Mn): منگنز به فتوسنتز کمک می کند. در خاکهای اسیدی ساحل شمالی، اغلب به مقدار سمی در خاکهای بسیار اسیدی موجود است، اما ممکن است در خاکهای شنی کمبود داشته باشد. مسمومیت با آهک برطرف می شود.
مس (Cu): مس یکی از اجزای ضروری آنزیم‌های گیاهان است و به آسانی در خاکهای ساحل شمالی در دسترس است، اگرچه ممکن است در خاکهای قرمز کمبود داشته باشد. استفاده بیش از حد از یک عنصر کمیاب دیگر، مولیبدن، می تواند باعث کمبود مس در حیوانات شود. مسمومیت می تواند برای باغدارانی که به طور منظم از مخلوط بوردو یا اسپری های اکسی کلرید مس برای کنترل بیماری های محصولات باغی استفاده می کنند، مشکل ساز باشد.
روی (روی): روی به تولید هورمون گیاهی که مسئول افزایش طول ساقه و انبساط برگ است کمک می کند. در خاک های اسیدی به راحتی در دسترس است، اما در خاک های قرمز ساحل شمالی به راحتی با آهن ترکیب می شود. این به راحتی با افزودن سولفات روی یا مواد معدنی روی خرد شده درمان می شود. درختان میوه را می توان با روی سمپاشی کرد.
بور (B): بور به تشکیل دیواره های سلولی در بافت هایی که به سرعت در حال رشد هستند کمک می کند. کمبود جذب کلسیم را کاهش می دهد و توانایی گیاه را در استفاده از آن مهار می کند. در خاک های ساحل شمالی که برای باغبانی استفاده می شود به طور مزمن کمبود دارد اما با استفاده از بوراکس به خاک به راحتی برطرف می شود.
مولیبدن (Mo): مولیبدن به باکتری ها و ارگانیسم های خاک کمک می کند تا نیتروژن موجود در هوا را به ترکیبات نیتروژن محلول در خاک تبدیل کنند، بنابراین به ویژه برای حبوبات مورد نیاز است. همچنین در تشکیل پروتئین از ترکیبات نیتروژن محلول ضروری است.
کمبود مولیبدن در خاک های اسیدی ساحل شمالی رایج است، اما می توان به راحتی با استفاده از Mo super، تری اکسید مولیبدن (که در هنگام تلقیح و گلوله کردن آهک دانه حبوبات استفاده می شود)، یا مولیبدات سدیم (پاشیده شده بر روی گیاهان جوان در حال ظهور) آن را برطرف کرد.
