حلال های کلره به موادی گفته میشود که مواد و املاح دیگر را در کلرحل می شوند. حلال ها ی کلره میتوانند مایع جامد و گاز و حتی یک مایع فوق بحرانی باشند که البته در بیشتر مواقع به صورت مایع هستند و درصد بیشتری از حل شونده در محلول تشکیل شده را دارا میباشند.
حلال های شیمیایی دارای کاربرد های بسیاری میباشند به عنوان مثال حلال های آلی در تمییز کردن خشک (مانند تترا کلر اتیلن )به عنوان رقیق کنندهی رنگ (مانند تولوئن و تورپتین )به عنوان حلال لاک های ناخن و حلال چسب( مانند استون و متیل استات و اتیل استات) درمحلول های پاک کننده (مانند هگزان) در مواد شوینده ( مانند مرکبات ترپن ها ) در عطر ها (مانند اتانول ) کاربرد دارند.
متداول ترین حلال که دارای کاربرد وسیعی است و حل کننده ای بسیاری از مولکول های قطبی و کوالانسی میباشد همان آب است که به محلول های آنها محلول آبی گفته میشود. تمام پروتئین داخل سلول ها و بسیاری دیگر از مواد یونی داخل بدن ما همگی حلال در آب هستند. حلال ها کاربرد های وسیعی در صنایع شیمیایی دارویی نفت و گاز و ترکیبات شیمیایی و فرآیند های تصفیه دارند.
کلر که گازی زرد رنگ متمایل به سبز می باشد، دارای نشانه شیمیایی cl بوده و عدد اتمی آن 17 می باشد. نام این عنصر شیمیایی از رنگ سبز آن گرفته شده (chloros) گفته شده و یکی از مهم ترین و اصلی ترین هالوژن هایی می باشد که از آن نمک تولید می گردد. این عنصر شیمیایی دارای 9 ایزوتوپ می باشد و تنها کلر با عدد جرمی 35، 37 و 36 پایدار بوده و مابقی ناپایدار هستند. دیگر نشانه شیمیایی کلر می توان به نقطه جوش -34 درجه سانتی گراد و جرم اتمی 35.453 گرم بر مول اشاره نمود.
پارافین های کلره نیز تحت عناوین تجارتی chloparaffin ,cereclor ,chlorafin ,clorowax witaclon توسط تولید کننده های مختلف به بازار عرضه می شود. نام تجاری نشان دهنده دو مشخصه اصلی یعنی محتوای کلر و کارخانه سازنده محصول می باشد.
پارافین کلره به عنوان مکمل در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و جزء کالاهای واسطه ای محسوب می شود. پارافین کلره و DOP جایگزین یکدیگر محسوب میشوند.