نشادر یک ترکیب غیر آلی با فرمول NH4Cl و یک نمک کریستالی سفید است که در آب بسیار محلول است. نشادر در حالت محلول اسیدی ملایم است و حاصل واکنش اسید کلریدریک و آمونیاک می باشد.
سال (Sal) نام فرم طبیعی مینرالیزه کلرید آمونیوم است که از سوزاندن زباله های زغال سنگ و از تراکم گازهای مشتق شده از زغال سنگ تشکیل می شود. همچنین در اطراف برخی از انواع منافذ آتشفشانی یافت می شود. این ماده به طور عمده به عنوان کود و طعم دهنده در برخی از نوشیدنی ها استفاده می شود. مصرف اصلی این ماده در تولید کود های شیمیایی ازته است.
اولین بار در سال ۵۵۴ میلادی در چین صحبت از نشادر به میان آمد. در آن زمان، نشادر از دو طریق تهیه می شده: منافذی در زیر زغال سنگ های سوخته در آسیای مرکزی به ویژه رشته کوه های تین شان (در امتداد استان سین کیانگ در شمال غربی چین و قرقیزستان) و رشته کوه های آلای در جنوب غربی قرقیزستان، و یا دودخان آتشفشان قله تفتان در جنوب شرقی ایران. (در واقع، واژه کلرید آمونیوم یا نشادر در چندین زبان آسیایی از عبارت ایرانی anosh adur (آتش جاودانه) گرفته شده است که اشاره به آتشهای زیرزمین دارد.) نشادر سپس در امتداد جاده ابریشم به سمت شرق به طرف چین و به سمت غرب به طرف سرزمین های مسلمان و اروپا حمل شد. در حدود ۸۰۰ سال پس از میلاد، عرب های مصر نشادر را در دوده کشف کردند که ناشی از سوختن کود شتر بود و این منبع تبدیل به جایگزینی برای منابع موجود در آسیای میانه شد.
کلرید آمونیوم استفاده فراوانی در صنایع مختلف دارد که عمدۀ موارد مصرف و نیز نحوه به کارگیری آن در محصولات مختلف به شرح زیر است:
