گلیسیرین خوراکی، ماده ای است که ازترکیب اکسیژن و هیدروژن به دست آمده ویک ترکیب ارگانیک بسیار کاربردی می باشد وبه حالت مایع شفاف بدون رنگ بو می باشد.
گلیسیرین هم به صورت خوراکی وجود دارد یعنی درمواد غذایی کاربرد دارد هم به صورت گلیسیرین صنعتی، که در صنايع مختلف مانند پزشکی، دارو سازی، ساخت مواد شوینده وبهداشتی وآرایشی استفاده می شود.
گلیسیرین نوعی شیرین کننده الکلی به صورت کربو هیدرات کامل بشمار می آید. گلیسیرین ریشه لغت خود را از کلمه یونانی گرفته.
این مایع غلیظ ملین بسیار قوی وعالی میباشد، که در درمان یبوست اهمیت زیادی دارد، گلیسیرین وقتی با آب وارد بدن می‌شود به راحتی وارد روده می‌شود وباعث نرم شدن مدفوع سلام می شود، این مایع روغنی درجوامع امروزی که یبوست زیاد شده کمک فراوانی به افراد کرده است.
علاوه براین بسیاری از ورزشکاران برای اینکه بدنشان با کمبود آب مواجه نشود از گلیسیرین خوراکی استفاده می کنند. زیرا رطوبت بدن راحفظ می کند.
باید توجه داشت که به محض باز کردن ظرف گلیسیرین خوراکی واستفاده کردن آن رامحکم ببندید و درجایی خنک ودوراز نورخورشید نگهداری کنید
به طور کلی از منابع گیاهی و حیوانی می توان این ماده را به دست آورد. فرایند های هیدرولیز، صابونی شدن، یا ترانس استری شدن تری گلیسیرید، گلیسرول تولید می شود.
تری گلیسیرید ها را می توان با هیدروکسید سدیم به گلیسرول و نمک سدیم چرب یا صابون چرب تبدیل کرد.
برای غذاها و نوشیدنی ها، گلیسرول به عنوان یک روان کننده، حلال و شیرین کننده کاربرد دارد و به ماندگاری مواد غذایی کمک کند. همچنین به عنوان ماده ی افزودنی در غذاهای کم چرب تهیه شده (مثلا کلوچه ها) استفاده می شود. گلیسیرین و آب برای افزایش ماندگاری انواع خاصی از برگ های گیاهی مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان یک جانشین برای شکر، دارای انرژی در حدود 27 کیلوکالری به ازای هر قاشق چای خوری (این میزان برای شکر حدود20 کیلو کالری است) و شیرینی آن 60% شکر است. به عنوان یک افزودنی غذایی، گلیسرول با نماد E422 شناخته می شود.
گلیسیرین به عنوان ماده اولیه ی تولید تریاسیل گلیسرول و فسفولیپید ها در بافت کبد و بافت چربی است. هنگامی که بدن از چربی ذخیره شده به عنوان یک منبع انرژی استفاده می کند، گلیسرول و اسیدهای چرب به جریان خون منتقل می شوند.
در برخی اندام ها، مولکول گلیسرول می تواند به طور مستقیم به مسیر گلیکوژن وارد شود و انرژی را برای سوخت و ساز سلولی تامین می کند.
به نظر میرسد گلیسیرین برای اکثر بزرگسالان بی خطر باشد. گلیسرول هنگامی که به صورت خوراکی مصرف می شود، می تواند موجب سردرد، سرگیجه، نفخ، حالت تهوع، استفراغ، تشنگی و اسهال شود.
گلیسیرین ممکن است هنگام تزریق داخل وریدی (IV) ایمن نباشد. گلبول های قرمز ممکن است به طور جدی آسیب ببینند.
هشدار
بارداری و شیردهی: در مورد استفاده از گلیسرول در دوران بارداری و شیردهی شواهد کافی وجود ندارند. احتیاط را رعایت کنید و از مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی اجتناب کنید.
